๐— ๐—ถ๐—ท๐—ป ๐—ผ๐—ฝ๐—ฎ, ๐—ฑ๐—ถ๐—ฒ ๐—ฎ๐—บ๐—ฝ๐—ฒ๐—ฟ ๐—ธ๐—ผ๐—ป ๐—น๐—ฒ๐˜‡๐—ฒ๐—ป ๐—ฒ๐—ป ๐˜€๐—ฐ๐—ต๐—ฟ๐—ถ๐—ท๐˜ƒ๐—ฒ๐—ป, ๐—ธ๐—น๐—ผ๐—บ ๐—ผ๐—ฝ ๐˜๐—ผ๐˜ ๐—ฑ๐—ฒ ๐˜๐—ผ๐—ฝ ๐˜ƒ๐—ฎ๐—ป ๐—ต๐—ฒ๐˜ ๐—ถ๐—ป๐˜๐—ฒ๐—ฟ๐—ป๐—ฎ๐˜๐—ถ๐—ผ๐—ป๐—ฎ๐—น๐—ฒ ๐—ฏ๐—ฒ๐—ฑ๐—ฟ๐—ถ๐—ท๐—ณ๐˜€๐—น๐—ฒ๐˜ƒ๐—ฒ๐—ป.
19 maart 2024 
in Nieuws
1 min. leestijd

๐— ๐—ถ๐—ท๐—ป ๐—ผ๐—ฝ๐—ฎ, ๐—ฑ๐—ถ๐—ฒ ๐—ฎ๐—บ๐—ฝ๐—ฒ๐—ฟ ๐—ธ๐—ผ๐—ป ๐—น๐—ฒ๐˜‡๐—ฒ๐—ป ๐—ฒ๐—ป ๐˜€๐—ฐ๐—ต๐—ฟ๐—ถ๐—ท๐˜ƒ๐—ฒ๐—ป, ๐—ธ๐—น๐—ผ๐—บ ๐—ผ๐—ฝ ๐˜๐—ผ๐˜ ๐—ฑ๐—ฒ ๐˜๐—ผ๐—ฝ ๐˜ƒ๐—ฎ๐—ป ๐—ต๐—ฒ๐˜ ๐—ถ๐—ป๐˜๐—ฒ๐—ฟ๐—ป๐—ฎ๐˜๐—ถ๐—ผ๐—ป๐—ฎ๐—น๐—ฒ ๐—ฏ๐—ฒ๐—ฑ๐—ฟ๐—ถ๐—ท๐—ณ๐˜€๐—น๐—ฒ๐˜ƒ๐—ฒ๐—ป.

"๐‘ฐ๐’Œ ๐’†๐’†๐’• ๐’˜๐’‚๐’• ๐’‹๐’Š๐’‹ ๐’†๐’†๐’•" โ€“ zo omzeilde hij zijn onvermogen om menukaarten te lezen. Deze strategie werkte jarenlang, tot op een dag zijn directeur achter zijn geheim kwam.ย Vorige week vierden we in familiekring de boekpresentatie van een werk dat ik samen met mijn opa heb geschreven over zijn levensverhaal.

Een bijzondere passage uit het boek:

Met klotsende oksels stond mijn opa voor zijn directeur, in de verwachting door de mand te vallen. De zak te krijgen... ๐Ÿ˜ฅย 
"Bosch, het is mij ter ore gekomen dat je Nederlands niet op peil is..." begon zijn directeur.
Vol schaamte keek mijn opa de andere kant op, maar gaf toe dat zijn Nederlands inderdaad te wensen overliet.
Zijn directeur schaterde het uit en zei: "Bosch, mensen die foutloos kunnen schrijven haal ik bij dozijnen tegelijk. Maar jou, met jouw vermogen om maandelijks de omzetdoelen te halen, die vind ik niet zomaar." ๐Ÿค‘ Hij leidde mijn opa de directiekamer uit, het kantoor in. "Zie je al deze mensen?" Mijn opa knikte. "Zij verdienen hun brood omdat jij maand na maand de omzet binnenhaalt. Dankzij jou kunnen zij elke maand rekenen op hun salaris." ๐Ÿ’ฐย 
Hij pleegde een kort telefoontje: "Bosch staat hier met een uitdaging. Zorg ervoor dat de memo's die hij aanlevert, gecorrigeerd worden in het Nederlands, Engels en Duits."
Zo kreeg mijn opa een secretaresse toegewezen die zijn memo's uitwerkte. Trots liep hij het kantoor uit, vervuld van het besef: "Zij mogen dankbaar zijn dat ik en mijn team elke maand de omzet realiseren." Zijn zelfwaardering schoot omhoog, een gevoel dat hem voor altijd bijbleef.
---
Taal is zoveel meer dan alleen woorden op papier; het is een rijk palet aan vaardigheden, waaronder:
๐Ÿ‘‰ Luisteren
๐Ÿ‘‰ Spreken
๐Ÿ‘‰ Lezen
๐Ÿ‘‰ Begrijpend lezen
๐Ÿ‘‰ Schrijven
๐Ÿ‘‰ Creatief schrijven / verhalen vertellen
๐Ÿ‘‰ Taalbeschouwing en grammatica
๐Ÿ‘‰ Woordenschat
๐Ÿ‘‰ Het vermogen om een andere taal te sprekenย 

๐—ช๐—ฎ๐—ฎ๐—ฟ๐—ผ๐—บ ๐—ฑ๐—ฒ๐—ฒ๐—น ๐—ถ๐—ธ ๐—ฑ๐—ถ๐˜ ๐˜ƒ๐—ฒ๐—ฟ๐—ต๐—ฎ๐—ฎ๐—น? Als schoolleider reflecteer ik vaak op de levenslessen van mijn opa. Hij beschouwde zijn taalvaardigheid als zwak, terwijl hij in werkelijkheid excelleerde in spreken, luisteren, verhalen vertellen en meerdere talen spreken โ€“ ๐’„๐’“๐’–๐’„๐’Š๐’‚๐’๐’† ๐’„๐’๐’Ž๐’‘๐’๐’๐’†๐’๐’•๐’†๐’ ๐’—๐’‚๐’ ๐’•๐’‚๐’‚๐’๐’—๐’‚๐’‚๐’“๐’…๐’Š๐’ˆ๐’‰๐’†๐’Š๐’…. Ironisch genoeg is luisteren iets wat hij op zijn oude dag een beetje is verleerd. ๐Ÿ˜‰

Maar wat als we elkaar zouden benaderen vanuit onze sterktes, samenwerken aan onze zwaktes, en zo elkaar versterken? Ik ben benieuwd naar jullie gedachten hierover... ๐Ÿ’กย 

Over de schrijver
Vivere is opgericht in 2016 door de zussen Mariska en Barbara van den Bosch. Vanuit de wens voor toekomstbestendig, inspirerend onderwijs voor de kinderen van Mariska en de gezamenlijke wens om het onderwijs in Nederland te veranderen zijn zij met zes kinderen en twee leerkrachten gestart in de vleugel van een oud verzorgingshuis in Rotterdam-Zuid. Inmiddels is Vivere drie verhuizingen verder en genieten dagelijks bijna 90 kinderen van democratisch onderwijs op een eigen locatie.
Reactie plaatsen